Enkele ontdekkingen

Vandaag een artikel uit de reeks Discoveries, alleen gaan we het deze keer een beetje anders aanpakken. Sommigen onder u herinneren zich misschien nog dat we enkele maanden geleden beloofd hebben enkele van onze ontdekkingen die we op ons IJslands avontuur deden met u te delen (zij die het niet meer weten: klik hier). Wegens tijdgebrek en ander interessant nieuws heeft dit artikel lang op zich laten wachten en aangezien we niets anders te bieden hebben op dit moment, brengen we u nu dit artikel.

Samaris:

Deze band leverde ons eerder al een singel van de week. De muziek die ze maken is eerder vreemd, maar wel heel erg goed. Het samenspel tussen de elektronica van Þórður Kári Steinþórsson, het klarinetspel van Áslaug Rún Magnúsdóttir en de magistrale zang van Jófríður Ákadóttir (die de helft uitmaakt van Pascal Pinon, de band die onze eerste single van de week van dit jaar leverde). Deze band won in 2011musiktilraunir, de nationale IJslandse muziekwedstrijd. Maar oordeel vooral zelf.

Mammut:

Deze band zegt van zichzelf: "We make music, art and love". Daar kunnen we ons eigenlijk alleen maar bij aansluiten. Je moet bij deze band nu geen langharig hippiegedoe verwachten, maar wel een ruige, no-nonsense rock'n'roll.

Philco Fiction:

Deze Noorse band leerden we eerder toevallig kennen, ze traden op in onze hostel, voor zo'n vijf mensen (er  kwam gewoon niemand anders opdagen). Ze maken dromerige lo-fipop en klinken als een mengeling tussen Björk en Edith Piaf. Zangeres Turid Alida Solberg beschikt over een heel mooie stem.

Vigri:

Deze band klinkt zoals Float Falls. Ze zijn met vijf, waarvan 2 broers. Er zijn twee leden die op de Franse Hoorn spelen, een drummer, en twee keyboard/gitaarspelers.

Skálmöld:

Deze band is er een voor de metalfans onder jullie en die willen we ook wel eens iets gunnen. De band Skálmöld wordt gecatalogeerd als "Epic Viking Metal", u vraagt zich nu misschien af: "Wat is dat?". Wel, deze band vertelt op al zijn platen het verhaal van Baldur de viking, ook de clips zijn eerder kortfilms over diezelfde viking. De muziek wordt gekenmerkt door snelle powerchords en grunting, alleen beluisteren op eigen risico dus. Aangezien Skálmöld een IJslandse band is, kan je dus zeggen dat ze hun genetische roots trouw blijven. (het eerste deel van de clip is in het IJslands, trek er je niets van aan, wij begrijpen het ook niet). De reden dat deze band hier op onze blog terechtkomt is niet omdat wij het bijzonder goed vinden, maar wel omdat we heel erg hard van hun optreden genoten hebben (een uur lang volledig losgaan!).