Internationale festivals laten eerste namen los op publiek

Rond dit jaargetijde wordt er al halsreikend uitgekeken naar het festivalseizoen en de muziekfestivals in binnen- en buitenland beginnen al hun eerste namen te lossen. Wij focussen vandaag op de buitnelandse festivals, want wat is leuker dan een reis naar een mooi land te combineren met een festivalbezoek? Voor wie dus nog niet weet waarnaartoe deze zomer, dit mooie overzicht.

Best Kept Secret (Hilvarenbeek. 20-22 juni)

Best Kept Secret is nog maar aan zijn tweede editie bezig, maar kon vorig jaar al op heel wat aandacht rekenen dankzij een geweldige line-up. Dit jaar proberen ze daar een vervolg aan te breien met namen als Nils Frahm, Caribou, Belle and Sebastian en Chvrches.

Meer info: Bestkeptsecret.nl

Iceland Airwaves (Reykjavík. 5-9 november)

De eerste namen voor Airwaves zijn ook een feit. Traditioneel sieren heel wat IJslandse bands (waarvan de bekendste tot nu toe wellicht Samaris is) dit festival en de affiche werd verder aangevuld met onder andere Flaming Lips en La Femme.

Meer info: icelandairwaves.is


Melt! Festival (Gräfenhainichen. 18-20 juli)

Melt! staat al jaren op ons verlanglijstje omwille van de relatieve goedkopigheid (onze excuses voor het neologisme), slechts 124 euro, van de zaak. Ook ziet de affiche, hoewel nog niet volledig af, er al veelbelovend uit met Metronomy, Bombay Bicycle Club, Chet Faker, Dillon, FM Belfast, Protishead, SOHN, Robyn & Royksöpp Do it Again en vele anderen.

Meer info: Meltfestival.de

Oyafestivalen (Oslo. 5-9 Augustus)

Wegens een te hoge kostprijs (een goede 280 euro voor vijf dagen) zijn we niet snel geneigd erheen te trekken, maar voor de iets beter gegoede muziekfanaat, zal dit festival je zeker aanspreken. Jungle, Farao, Queens of the Stone Age, Bobmino en Omar Souleyman zijn maar enkele namen uit de line-up.

Meer info: oyafestivalen.no

Primavera Sound (Barcelona. 28-31 mei)

De affiche van Primavera Sound is al helemaal rond en het aantal artiesten is te groot om op te noemen. Met ronkende namen zoals Arcade Fire, Neutral Milk Hotel, a WingedVictory for The Sullen, Charles Bradley, The National en onze eigenste Stromae ziet Primavera er alweer geweldig uit.

Meer info: Primaverasound.es

Sziget (Boedapest. 11-18 Augustus)

Vele muziekliefhebbers hebben Sziget met stip aangeduid in hun agenda, en terecht. De line-up is nog maar voor 2,43 procent gevuld (volgens de website) maar is al veelbelovend. Stromae, Bastille, London Grammar, The Big Pink, Michael Kiwanuka, Klaxons, Tom Odell en Imagine Dragons. Dat kan niet fout gaan de komende 97,57 procent.

Meer info: nl.szigetfestival.com

Way Out West (Götheborg. 7-9 Augustus)

Way Out West heeft ons vorig jaar verrast met een geweldig goede line-up. Of ze dit jaar even goed zullen doen is nog even afwachten, maar het ziet er tot hier toe veelbelovend uit. Met Janelle Monaé, Deafheaven, Blood Orange, Mo en Jenny Wilson lijken ze op de goede weg.

Meer info: Wayoutwest.se

Single van de week: Samaris - Ég vildi fegin verda

Onze single van deze week komt uit IJsland. Wij zijn grote fans van dit trio, maar dat is niet moeilijk als ze zo'n goede muziek maken. Over goede twee weken komt hun tweede studioalbum, 'Silkidrangar' uit, ietsom naar uit te kijken dus.

Concertverslag: Mariam The Believer (Botanique, Brussel)

Dankzij onze recentelijke aankoop van een Bota'Carte, een goede programmatie en de mooie venues waar we telkens weer verliefd op worden, zijn we tegenwoordig heel vaak in de Botanique tegen het lijf te lopen. Zo waren we afgelopen woensdag wederom te vinden in de Kruidtuinen van Sint-Joost-ten-Node, ditmaal voor het optreden van de Zweedse Mariam The Believer in de prachtige Witloof Bar. De eerste keer dat we in voorgenoemde zaal naar een optreden kwamen en we werden lichtjes overdonderd door de pracht van deze locatie. Niet alleen de Witloof Bar mocht er zijn, ook het optreden was zeker te pruimen.

Maar eerst enkele lovende woorden over Time is a Mountain en zeker niet alleen voor hun fantastisch filosofische titel, maar zeker ook voor hun muziek. Dit drietal, bestaande uit een bassist, drummer en een ICT-deskundige, we werden een beetje ziek als we alleen maar een blik wierpen op zijn computerscherm en piano-achtig instrument die beiden volstonden met draai- en andere knoppen. Dit trio bracht postrock te berde die heek erg aan Mogwai en 65daysofstatic deed denken. Dikke pluim dus voor deze nobele onbekenden.

Rond negen uur kwam Mariam Karolina Wallentin Riahi het podium opgedartelt met in haar kielzog de inmiddels welbekende drie nobele onbekenden die dezelfde posities innamen als een kwartier eerder. Mariam The Believer heette ons beleefd welkom en dankte ons tegelijk om te komen. Na deze nodige plichtplegingen nam ze een gitaar op en begon te spelen. We begonnen de vergelijking te trekken met Cat Power toen we het eerste nummer, Blood Donation hoorden en The String of Everything leek dan weer op de perfecte mix tussen The XX en Bat for Lashes.

Helaas was er niet zo'n heel erg lange set gepland, want we hadden graag meer gehoord van deze artiest, zeker op deze mooie avond in deze prachtige zaal. In elk geval, toen Mariam haar band begon voor te stellen wisten we dat het optreden er op zat. Een oorverdovend applaus, nu ja voor de, grof geschat, twintig man die er was, was het best wel oorverdovend, was hun deel. Ze kwamen terug voor nog een nummertje: "We have only one more song in our repertoire" wat de perfecte afsluiter van een aangename edoch korte avond was.

Aron

Concertverslag: Girls in Hawaii (Vooruit, Gent)

Het was voor ons even schrikken toen we een goed jaar geleden zagen dat Girls in Hawaii als enige Belgische band (misschien wel ooit) mocht optreden op een niet nader genoemd showcasefestival. Wie? Girls in Hawaii dus. Na even wat opzoekwerk bleek dat deze Walen al enkele jaren bezig zijn met het maken van muziek, muziek die in de smaak viel bij ons en dus volgden we even de verdere ontwikkelingen. Toen bleek dat ze kwamen optreden in de Gentse muziek- en andere kunstentempel Vooruit, konden we niet ontbreken. Aangezien we op voorhand eigenlijk maar een nummer echt kenden, was het afwachten wat dit optreden zou gaan brengen. Over de hele lijn kunnen we zeggen geslaagd, al was het eerste half uur toch wat saai, naar onze beoordeling.

Maar eerst het voorprogramma: Robbing Millions. Ook Belgen, maar deze keer afkomstig uit Brussel, wat niet synoniem staat voor minder goed. Robbing Millions wist te bekoren met hun Grandaddy en Flaming Lips-achtige muziek. Na een goede vijfenveertig minuten van de muziek van Robbing Millions genoten te hebben, was de tijd daar voor de hoofdact om op het podium te verschijnen. Onder luid gejoel kwamen deze zes landgenoten het podium opgewandeld. Achteraan het podium een prachtig doek waarop een eerder eenzame berg stond afgebeeld. vooraleer de Tolkienafficionado's te enthousiast worden, we vermoeden dat het ging om Mount Everest aangezien de titel van hun nieuwe cd 'Everest' is.

Dit gezegd zijnde, kunnen we over naar de muziek. Zoals reeds eerder vermeld, kenden we op voorhand niet heel erg veel nummers van Girls in Hawaii en we vrezen dan ook dat dat de oorzaak is van het feit dat wij het eerste half uur wat saai vonden. Voor ons persoonlijk kwam het optreden dus wat traag op gang, maar dat wil daarom natuurlijk niet zeggen dat de muziek daarom minder te pruimen was. De bij wijlen zachte klanken die deze Walen op ons loslieten waren om duimen en vingers bij af te likken, het publiek enthousiast, de bindteksten vermakelijk (en dat allemaal in nagenoeg perfect Nederlands). Gelukkig voor ons kwam er daarna veel meer schwung in de zaak.

De meer tedere klanken werden nu vaker afgewisseld met ruiger en steviger materiaal en ook de bandleden gaven nu nog meer het beste van zichzelf. Er werd gesprongen op diverse versterkers, de instrumenten begaven bijna onder de immense en diverse druk die het enthousiasme van de muzikanten met zich meebrachten en ook het publiek ging wat meer uit zijn dak. Het prachtige doek achteraan het podium toonde een geweldig mooie sterrenhemel op de achtergrond, sommigen droomden weg, anderen gingen helemaal op in de extase die Girls in Hawaii met zich meebrachten. De afsluiter was monumentaal te noemen en een oorverdovend applaus was hun oververdiende loon.

Nauwelijks vijf minuten later kwamen deze zes vrolijke Fransen terug het podium opgehost. Na een uitgebreide dankrede voor Robbing Millions, begonnen ze terug te spelen. We herinneren ons alleen het laatste nummer, ook lekker ruig en minstens even monumentaal te noemen als voorgaande afsluiter. Alles moest er aan geloven en zanger Antoine Wielemans klom, tamboerijn in de hand, op een van de grote versterkers die naast het podium te vinden zijn, terwijl hij daar het beste van zichzelf geeft, doen zijn kompanen op het podium hetzelfde. Het publiek genoot met volle teugen en keerde tevreden huiswaarts en aangezien wij deel uitmaakten van datzelfde publiek, deden we hetzelfde.

Aron

Single van de week: White Sea - Prague

White Sea -ofte Morgan Kibby- kent u, als u haar kent, omdat ze vocalen verzorgt bij Franse topact M83. De Amerikaanse heeft echter ook solo een project dat meer dan de moeite is. Op haar eentje brengt ze eveneens electropop die ons wat doet denken aan, u raadt het nooit, M83. Zeker eens luisteren naar Prague dus!