dinsdag 30 oktober 2012

Review: SX - Arche


SX - Arche

 
De schitterende en uiterst succesvolle single ‘Black video’ deed al het beste vermoeden, en ook live wist de band mij toch alleszins zeker en vast meer dan te overtuigen. Nu, meer dan een jaar later, ligt het langverwachte debuutalbum van de Kortrijkse band SX eindelijk in de winkel. Of ze aan de hoge verwachtingen voldoen zien we u al denken? Amai nog niet, eindejaarslijstjesvoer is het geworden, een bijna ongezien niveau voor een Belgische band.

Opener ‘Gold’, de tweede single, grijpt je direct stevig vast. De schitterende stem van zangeres Stefanie Callebaut, de ene keer heel sterk en scherp, de andere keer enorm zacht en zweverig, komt hier direct mooi tot uiting, en is ook op de rest van de plaat het sterkste punt van de groep. Al doe ik met die bewering de sublieme instrumentatie misschien wel wat tekort, exact op de juiste momenten subtiel dan wel bombastisch.

De eerste vijf nummers zijn eigenlijk allemaal wereldnummers, met ‘Graffiti’ volgens ons als absolute uitschieter, een serieuze kanshebber voor ‘nummer van het jaar’ als je het mij vraagt! Heel erg eighties, een heel cool drumgeluid, met daarbovenop nog enkele ijzingwekkend mooie vocale uithalen die zelfs het grootste ijskonijn kippenvel zullen bezorgen. “I really wish you had it all”, schreeuwt Callebaut; wie het alleszins helemaal heeft is SX, laat daar geen twijfel over bestaan.

Een volgende knaller is al meteen ‘The Future’, ook in de live-sets steevast een hoogtepunt. En al wijkt de albumversie wel enigszins af van die live-versie, de geniale melodielijn blijft helemaal behouden.

Als we dan toch iets minder positief moeten opmerken over het album, dan wel het feit dat het niveau jammer genoeg toch een klein beetje zakt naar het einde toe (al ligt dat waarschijnlijk vooral aan de enorme hoogte van het niveau in het begin). ‘Plateaux’, ‘Pearls’ en ‘Beach’ zijn alleszins niet echt uitschieters, maar gelukkig is er dan nog het zweverige ‘Aurora’ om het album op een fantastische manier af te sluiten.

Het potentieel spat er alleszins van af, van deze band (nog eens één die de Humo’s Rock Rally niet nodig had om door te breken, iets waar wij niet rouwig om zijn), naar onze mening niet alleen binnen de landsgrenzen. Dit debuutalbum is nog niet helemaal perfect, maar kom, zo heel veel scheelt het niet, we twijfelen er dan ook niet aan dat een volgend album dat wel zal zijn. Kortom, een grote toekomst lijkt verzekerd, zeker ook gezien de uitstekende live-reputatie die de band nu al opgebouwd heeft.


Corneel 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten