Pink Floyd : een stukje psychedelische rockgeschiedenis
Deze zomer komt Roger Waters met 'The Wall' naar de festivalweide van Rock Werchter. Na eerder het sportpaleis op stelten te hebben gezet , gaat hij met dit concept nu ook de heilige weide in vuur en vlam zetten, zeker weten. Om deze gelegenheid te 'vieren' keren we even kort terug in de tijd.. Pink Floyd, the history !
De originele bezetting van Pink Floyd bestond uit Syd Barrett, Roger Waters , David Gilmour , Nick Mason en Richard Wright. De aanhoudende psychische problemen van Syd Barret zorgden er voor dat hij al snel verdween uit de groep, maar zijn invloed zou toch blijven gelden. David Gilmour werd de leadzanger/gitarist en gaandeweg begon Roger Waters wat de leider van de groep te worden.
De psychedelische ondertoon van hun muziek was vrij uniek maar ze hadden ook een zeer sterke invloed op de progressieve rock en symfonische muziek. In de loop der jaren brachten ze albums uit die ware klassiekers zouden worden, als daar zijn The Dark Side of the Moon (1973), Wish You Were Here (1975), Animals (1977) en The Wall (1979), een voor een platen die een mijlpaal mogen genoemd worden in de rockgeschiedenis.
De psychedelische ondertoon van hun muziek was vrij uniek maar ze hadden ook een zeer sterke invloed op de progressieve rock en symfonische muziek. In de loop der jaren brachten ze albums uit die ware klassiekers zouden worden, als daar zijn The Dark Side of the Moon (1973), Wish You Were Here (1975), Animals (1977) en The Wall (1979), een voor een platen die een mijlpaal mogen genoemd worden in de rockgeschiedenis.
Na het uitbrengen van The Wall begon de groep uiteen te vallen. Waters verliet de groep in 1985 en in eerste instantie leek het er op dat Pink Floyd zou ophouden te bestaan. Gilmour en Manson besloten echter om toch door te gaan, wat onder andere zorgde voor een proces tussen Waters en de rest van de band (waarbij Waters aan het kortste eind trok trouwens).
In de periode 1985-1995 werden ook een paar cd's uitgebracht die misschien niet meer van het kaliber waren van deze in de jaren 70 maar met A Momentary Lapse of Reason in 1987 werd die status toch zeker dicht benaderd.
Ze deden zelfs twee keer de weide van Werchter aan in die periode, in 1989 en 1994, een visueel spektakel dat me tot op de dag van vandaag nog steeds is bijgebleven. Samen met de heel psychedelische muziek zorgde dit voor twee bedwelmende avonden die je verweesd achter lieten. Niet alleen op het podium was er veel spektakel, ook rondom ons was er van alles te zien, de artiesten op de stage leken zelfs bijna kleine popjes tegenover de massale visuele effecten die op ons werden afgevuurd. Het dient gezegd, Pink Floyd maakte niet alleen heel intense albums, hun shows waren ook gedenkwaardige belevenissen.
Daarna werd het was stil rond de band, de bandleden deden wel veel solo concerten, en in 2005 kwamen ze op aanraden van Bob Geldof samen voor het Live 8-concert te Londen, inclusief Roger Waters. Maar een echte reünie kwam er niet, en na het overlijden van Richard Wright in 2008 lijken de plannen daarvoor definitief opgeborgen.
Roger Waters ging recent op tour met zijn show 'The Wall', alweer een visueel huzarenstukje dat hem vorig jaar ook naar het sportpaleis bracht. Op 20 juni doet hij dat nog eens over op de weide van Werchter. Hetzelfde effect als in een zaal zal men wellicht niet verkrijgen, maar op basis van wat we ooit hebben gezien van Pink Floyd, en alleen al het album 'The Wall' is dit concert zeker een aanrader van formaat!
Erik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten