Een aantal jaar geleden stond de math-rock band Tall Ships in de botanique in het voorprogramma van het geweldige 65daysofstatic, waar ze een heel erg goede indruk nalieten. Sindsdien bracht de band een tweetal EP’s uit, maar nu is het dan eindelijk zover, hun eerste echte album. Gezien het niveau van die twee EP’s waren onze verwachtingen dan ook vrij hooggespannen.
Op oudere nummers als ‘Vessels’ slaagt de band er als geen ander in om eerst de luisteraar mee te slepen met zalvende zang en zachte, akoestische instrumentatie, om even later verschroeiend uit te halen een met een groots, repetitief geluid. Dat grootse geluid komt vaker terug in andere persoonlijke favorieten als ‘Plate Tectonics’ en ‘Snow’, maar het hoogtepunt van de oudere nummers is misschien wel het prachtige, rustigere ’Chemistry’.
Enkele eerder uitgebrachte nummers werden, in een herwerkte versie, ook op dit album gedropt, zij het vreemd genoeg geen van die bovengenoemde publieksfavorieten. Geen probleem zou je zeggen, als het nieuwe materiaal het vorige overstijgt, maar jammer genoeg is dat niet altijd het geval.
De twee vooruitgeschoven singles laten twee verschillende gezichten van de band zien. In ‘Gallops’ laten ze het subtiele bijna volledig achterwege, en willen ze volgens mij net iets te veel klinken als de doorsnee Britse rockband. Een standaard rocksong zoals The Vaccines er veel betere maken. ‘T=0’ is dan wel weer een typisch Tall Ships-nummer, een repetitief instrumentaal gedeelte, zachte zang om bij weg te dromen, met daarna toch weer een herneming van het instrumentale gedeelte, op een geslaagde manier naar een climax toewerkend. Ook de post-rock invloeden zijn hier duidelijk hoorbaar. En laat ons eerlijk wezen, hoewel de stem van zanger Ric Phethean wonderwel goed past bij de muziek, een jury van een talentenjacht zou hij er ongetwijfeld niet mee kunnen overtuigen. De instrumentale stukken behoren dan ook niet zelden tot de hoogtepunten van de songs.
‘Books’ en ’Ode to ancestors’ zijn de twee nummers ook al eerder op één van de twee EP’s stonden. Bewonderenswaardig is alleszins het feit dat men niet klakkeloos dezelfde versies overgenomen heeft. Jammer genoeg vind ik in het geval van Books de nieuwe versie, minder op een electronische riedel gebouwd, een heel stuk minder. ‘Ode to ancestors’ is een liefdeslied op hun geheel eigen wijze, waarin ze de voorouders van een perfecte geliefde bedanken, met onder andere de ijsbreker ‘You are a triumph of natural selection, every mutation leading to your perfection’. Van dit nummer overstijgt de nieuwe versie wel de oude, en meteen zorgt het ook voor één van de hoogtepunten op het album.
Ander hoogtepunten zijn ‘Oscar’, prachtig opbouwend alweer van een sympathiek, klein liedje tot een waar anthem op het einde, en vooral de lang uitgesponnen, grotendeels instrumentale afsluiter ‘Murmurations’.
Daar tegenover staan toch ook enkele mindere nummers, zoals ‘Phosphorescence’, ‘Idolatry’ en het eerder genoemde ‘Gallops’, waardoor het album in zijn geheel toch net een tikkeltje onder mijn misschien te hoge verwachtingen blijft. Toch heeft de band in zijn korte bestaan al meer dan voldoende bewezen tot wat ze in staat zijn, en kijken wij alleszins reikhalzend uit naar een volgende optreden in ons landje.
Tracklist:
1)T=0
2)Best ever
3)Phosphorescence
4)Oscar
5)Ode to ancestors
6)Gallop
7)Idolatry
8)Send news
9)Books
10)Murmurations
Geen opmerkingen:
Een reactie posten