Concertverslag: Ben Gibbard (Botanique)

Het is ondertussen al van November 2008 geleden dat Death Cab For Cutie, de indierock band rond Ben Gibbard, nog eens in België speelde. De Amerikaanse band bracht in 2011 nog een album uit, dus zitten de fans al een tijdje op hun honger. Ze konden natuurlijk bijvoorbeeld (zoals ondergetekende) naar Keulen gaan om ze te zien, maar dat is niet voor iedereen evident. We waren dus heel blij toen we vernamen dat zanger Ben Gibbard België zou aandoen op zijn solotour.

Het voorprogramma in de nog niet half gevulde Orangerie werd verzorgd door Aaron Espinoza. Deze meneer blijkt zanger/gitarist te zijn bij de Amerikaanse band Earlimart. Middels een elektrische gitaar, een loopmachine, een drumcomputer en zijn stem vult Aaron een half uur met liedjes die ons onbekend zijn. En dat is jammer, want de songs klinken stuk voor stuk sterk. Een aanrader dus, Earlimart of het solowerk van Mr. Espinoza (geen idee welk liedje nu juist bij de groep hoorde en welk bij de solo-artiest).

 

Een half uurtje later stond er enkel nog een akoestische gitaar en een vleugelpiano op het podium en was de Orangerie gelukkig toch al voor meer dan de helft gevuld. Wat we het volgende anderhalf uur te horen zouden krijgen is een mix van alle projecten en songs waar Ben Gibbard ooit aan heeft meegewerkt, met een belangrijk aandeel voor zijn nieuwe solo-cd. Al deze songs werden gebracht in breekbare, akoestische versies waarbij de prachtige stem van Mr. Gibbard primeerde.

 

Openen deed hij met Shepherd's Bush Lullaby, a capella gebracht, een perfecte intro als u het ons vraagt. Daarna werd direct overgegaan naar een Death Cab For Cutie song om onmiddelijke terug te keren naar zijn soloplaat. Deze nieuwe songs zorgden trouwens zeker niet voor dipjes in het optreden. Met Former Lives heeft Gibbard een sterke plaat geschreven.

 

Voor de eerste tiental songs werd enkel gebruik gemaakt van de gitaar. Enkele hoogtepunten waren het sowieso sterke Grapevine Fires van Death Cab For Cutie en Dream Song dat een van de toppers op de soloplaat is. Ook Couches In Alleys, een songs die hij maakte met de Belg Styrofoam, was zeker het vermelden waard.

 

Dan ging het over naar de piano. Hier begon Mr. Gibbard met het hartverscheurende You Can Do Better Than Me. Andere toppers aan de piano waren Unobstructed Views van de laatste Death Cab For Cutie cd en Soul Meets Body, een topsong van deze band.

 

Op het einde keerde hij terug naar de gitaar voor single Teardrop Windows en om af te sluiten nog publiekslieveling Such Great Heights van zijn andere band The Postal Service. Enkele minuten later stond hij echter al terug op het podium voor een bisronde bestaande uit 405 van Death Cab For Cutie en The District Sleeps Alone Tonight van The Postal Service, dat hij op prachtige wijze onversterkt beëindigde.

 

Over het algemeen vonden we het een zeer sterk optreden waar we zeker van genoten hebben. Het was dan misschien niet zo sterk als een Death Cab For Cutie optreden, maar straf was het wel. Toch hadden we een vreemd gevoel na afloop, alsof er iets miste. Dit zal dan wel liggen aan het feit dat persoonlijke favorieten Crooked Teeth en voornamelijk I Will Follow You Into The Dark jammer genoeg niet gespeeld werden, terwijl we ze op basis van vorige setlists wel verwacht hadden. Een eerder onterecht gevoel dus (setlists op voorhand opzoeken zouden we eens moeten afleren..), dus in feite hebben we helemaal niet te klagen!

 

Aroen