vrijdag 14 december 2012

Cd-review: Blackie and the Oohoos - Song for Two Sisters


One to watch

“Song for two Sisters”, het tweede album van Blackie and the Oohoos verdient absoluut onze aandacht. Het quintet, opgebouwd rond de zussen Loesje en Martha Mahieu, werkte hiervoor samen met producer Pascal Deweze, die ook al Sukilove en Creature with the Atom Brain mooie albums bezorgde. We waren dus benieuwd naar deze “Songs for two Sisters” en kregen een best wel goed album.

De Antwerpenaren doen, in hun betere nummers, qua muziek wat denken aan The Doors. Even donkere, soms psychedelisch aandoende pop. Zoals bij opener “Song for Two Sisters”, dat nog het meeste op The Doors lijkt, op de meerstemmigheid na. Het nummer trekt je ook meteen Blackies universum binnen. Ook “Black Hole” is er eentje om duimen en vingers bij af te likken en persoonlijk hoogtepunt “Young Running Wild Ones” doet het beste vermoeden.

Helaas gaat dit niet op voor al hun nummers. De eerste drie zijn van een heel hoog niveau, maar hierdoor valt het des te meer op dat de band nadien wat meer moeite had om de plaat te vullen. “Sad  & Blue” lijkt bijvoorbeeld een wat vergezochte poging om een The Doors met Pink Floyd te kruisen. Ook in “Chelsea Girls” lijkt er iets meer tijd gestoken in het idee dan de uitwerking doet vermoeden. Zo proberen Blackie and the Oohoos de gedragingen van bepaalde mensen aan te klagen, maar helaas is het maar lauwe kost wat de vijf ons serveren.

Gelukkig wordt de plaat afgesloten met “Joey” en “Misty Boys”, nog maar eens twee geweldige nummers. “Joey” is een psychedelisch, zelfs eclectisch nummer, gekleurd met synthgeluiden, prachtig verweven met de immer mooie en krachtige stem van een van de Mahieus en brengt ons toch min of meer in extase. Ook “Misty Boys”, de afsluiter, doet ons dromen van een Belgische versie van The Doors.

Blackie and the Oohoos hebben een heel goed album afgeleverd en die enkele minpuntjes, lijken vooralsnog jeugdzonden te zijn. De band vergelijkt zichzelf met Beach House, wij willen nog niet zo hard van stapel lopen, maar vinden dat ze zeker even veel potentieel hebben. We kijken in elk geval uit naar hun volgende album, waarin ze, hopelijk, bevestigen. Wij vermoeden dat dat geen probleem zal zijn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten