Ik moet eerlijk bekennen dat ik weinig heb met
Jim tv en het mij gestolen kan worden dat Eline De Munck, Sean Dhont en hun
twee vriendjes een week live televisie maken. Als er echter in dit kader een
gratis optreden van Crystal Fighters
wordt aangeboden, ben ik aanwezig. Zeker de dag nadat ik ze had gemist in de
vooruit door de schuld van de heren van 65daysofstatic.
Het was de tweede maal dat ik de mannen en
vrouwen van Crystal Fighters aan het
werk kon zien. Van de vorige keer wist ik nog dat hun specialiteit ‘de boel
laten ontploffen’ is. Hetzelfde enthousiasme werd door de band zeker terug aan
dag gelegd. Het was weer genieten van de beste songs van zowel het eerste als
het tweede album. Daar ik net iets te laat was, begon het voor mij met Follow. Er werd gegrasduind langs
singles als Plage en You & I, maar ook album tracks als I Love London, Champion Sound en Are We One passeerden de revue. Enkel de
samenwerking met Feed Me, Love is All I Got, werd gemist, maar dit
was misschien gespeeld voor ik er was. De reguliere set werd afgesloten met een
uiterst dansbaar Xtatic Truth.
Op aangeven van Eline De Munck kwamen ze nog
terug voor Wave. Niets op aan te
merken dus eigenlijk, maar toch overtuigde het optreden niet helemaal. Ze
hadden dan ook nogal last van het ‘gratis optreden publiek’-syndroom. Zoals
elke muziekliefhebber al wel eens heeft meegemaakt staat er net voor u iemand
over de muziek te tetteren of is maar de helft van de aanwezigen bereid mee te
klappen. Een goed optreden dus, maar, zonder er zelf veel fout aan te doen,
geen echte explosie waar het dak eraf ging.
Aroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten