We herinneren ons nog goed dat we
in 2008 twee nieuwe electropopbandjes leerde kennen. Aan de ene kant was er
Late Of The Pier met ondermeer Space And The Woods en aan de andere kant Cut
Copy met Hearts On Fire en Lights & Music. In ons hoofd zijn deze twee
bands dan ook voor altijd gelinkt, zonder goede reden hiertoe. Gisterenavond
stond de enige band van deze twee die nog bestaat in de Beursschouwburg,
namelijk Cut Copy.
Beginnen doen we uiteraard met
het voorprogramma dat werd verzorgd door de mannen van Shine 2009. Na te laat
te beginnen en dan nog eens gestopt te worden om nog wat te wachten, begonnen
ze eindelijk aan hun set. Deze Finnen mannen spelen een soort van aangename
electropop die zich ergens op het spectrum tussen Cut Copy en Empire of the Sun
ligt. En zoals gezegd: aangenaam is het zeker. Lekkere, dansbare deuntjes;
toffe samples; een sterke stem;… wat moet een mens meer hebben. Gratis tip:
luister eens naar Older. Enige opmerking: vervang die pc door een mens aan een
keyboard of zo om te vermijden dat er geen enkele vorm van improvisatie
mogelijk is.
Een half uurtje later was het dan
de beurt aan het hoofdprogramma. Openen deden deze Australiërs met Free Your
Mind van op nieuwste worp met dezelfde titel. Deze song zorgde er meteen voor
dat de sfeer erin zat en er een eerste meezingmomentje was. Het werd ook
allemaal heel strak gebracht en je zag dat ze er zin in hadden. Ook bij de
volgende nummers als Feel The Love en In Memory Capsule konden we blijven
dansen. De avond had alles van een tof feestje!
Na een 40-tal minuten was het
tijd voor de eerste van de twee eerder vernoemde song, namelijk Hearts On Fire.
Bij deze song was de herkenning in het publiek nog hoger en schakelde het
feestje nog een versnelling hoger. Het viel daarna een beetje stil met That Was
Just a Dream van hun eerste plaat, maar het bleef een feestje. Het enige
probleem was dat het voor ons de laatste song was.
Het late beginuur, de vertraging
voor het voorprogramma en de tergend lange overgang tussen de bands zorgden
ervoor dat de laatste trein verdacht dichtbij sloop en wij moesten vertrekken.
Een domper op zo’n toffe avond waarop we een nieuwe leuke zaal ontdekten en een
tof, maar kort feestje bouwden. Nu kan u zich afvragen of we wel genoeg gezien
hebben om een oordeel te vellen over het optreden. Hierop kunnen we enkel
zeggen dat het eerste deel overtuigend genoeg was om ons het spijtig te laten
vinden dat we geen tweede deel zagen.
Aroen
P.S.: Voor zij die het zich
afvragen, natuurlijk had de trein dan ook nog meer dan tien minuten vertraging.
We hadden dus nog minstens twee extra liedjes kunnen blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten