We reizen terug in de tijd, naar eind jaren 70. In de periode 1976-1977 was er vooral vanuit Engeland een sterke golf ontstaan, Punk. Het was een muziekgenre dat zich afzette tegen de popmuziek cultuur uit die tijd, eigenlijk tegen alles. Het genre greep terug naar de rauwe rock'n'roll maar wilde vooral provoceren door hun kleding (spikes en hanenkammen), een uitdagende houding met vaak een anarchistisch trekje. In het genre waren voor Ramones, Iggy Pop & The Stooges en Patti Smith vaandeldragers maar Sex Pistols hadden het meeste commerciële succes.
Rond die tijd ontstond ook The Clash.
De band bestond uit Joe Strummer (21 augustus 1952; zang, gitaar), Mick Jones (26 juni 1956; gitaar, zang), Paul Simonon (15 december 1955; bas) en Topper Headon (30 mei 1955; drums). Hun eerste concert gaven ze in 1976 het voorprogramma van niemand minder dan .... de Sex Pistols.
Hun eerste album ‘The Clash’ brachten ze uit in 1977. Met het derde album ‘London Calling’ (1979) lieten ze naast de punk ook andere invloeden horen: van Ska tot Jazz en zelfs R&B. Het werd voor de band hun doorbraak naar een groter publiek. Intussen hadden ze zich min of meer losgerukt van de pure 'punk stempel' hoewel ze die roots wel altijd trouw zijn gebleven.
Hun meest toegankelijke album brachten ze uit in 1982: ‘Combat Rock’ met daarop misschien wel hun bekendste songs: ‘Rock the Casbah’ en ‘Should I Stay or Should I Go’.
Daarna begon de band jammer genoeg door drugsgebruik en meningsverschillen uit elkaar te vallen, en in 1985 hielden ze er dan ook mee op. Hun laatste album was ‘Cut the Crap’.
In 2001 kwamen de vier leden van de band weer samen om de Ivor Novello Award in ontvangst te nemen, waarna de geruchten over een reünie toenamen. Strummer liet echter weten dat dit nooit zou gebeuren. Een jaar later ongeveer, op 23 december 2002, sterft hij aan een hartaanval.
The Clash wordt in 2003 opgenomen in de Rock'n' roll Hall of Fame. Tot op heden heeft de band nog steeds een grote invloed op punk-rock en aanverwante stijlen net omdat ze eigenlijk veel meer waren dan gewoon puur een 'punk band'. Het siert hen dat ze nooit voor het grote geld zijn terug samen gekomen voor een reünie. Daar waar Sex Pistols, dat andere gezicht van Punk, gaandeweg een flauw afkooksel van zichzelf waren geworden, is The clash altijd zichzelf en hun publiek trouw gebleven. Meer nog, hoewel ze zeker het respect voor hun roots en afkomst behielden, zien we toch dat de stijl van de band een duidelijke evolutie vertoont. The Clash is dan ook niet alleen één van dé legendes uit de punkwereld is, maar ook een band die dat genre overstijgt, terecht een grote, invloedrijke naam in de muziekgeschiedenis dus.
Wist u trouwens dat de titel van deze blog 'If music could talk' een song van The clash is?
Erik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten