Concertverslag: Delphic (AB club)

De vijfde keer zou het ondertussen worden dat we Delphic aan het werk zien. Een kleine promotie deze keer, van de heel kleine zaaltjes naar de AB box. Of zo was toch oorspronkelijk de bedoeling, want vanwege een teleurstellende verkoop werd enkele dagen voor het optreden aangekondigd dat het zou verplaatst worden naar de AB club, onbegrijpelijk en geheel onverdiend zo bleek achteraf alweer!

De Leuvense nu disco groep Tempogeist had de eer het publiek op te warmen, iets waar ze met verve in slaagden. Een leuk sfeertje hing er toen al in de lucht, en de dansbenen konden bij momenten al een eerste keer los gegooid worden. Het publiek kon het alleszins duidelijk wel smaken, lang geleden dat we zo'n enthousiaste reacties meegemaakt hadden bij een voorprogramma. Ook muzikaal gezien zeker niet slecht trouwens, weinig memorabele liedjes evenwel maar toch enkele toffe, positieve uitschieters.

Nu we toch over voorprogramma's bezig zijn, één van de meest memorabele (onbekende) voorprogramma's die we zelf ooit meemaakten was dat van Bloc Party in de AB in 2009: Delphic. Toen al waren we heel erg onder de indruk van de live-prestatie van deze heren, en slechter is het er sindsdien niet op geworden, in tegendeel.

Nog even dit voor we er echt aan beginnen: de nieuwe cd van Delphic hadden we op voorhand beluisterd, en zorgde er jammer genoeg toch voor dat we er niet 100% gerust op waren. Gelukkig bleken de nieuwe liedjes live een stuk minder uit de toon te vallen dan op plaat. 'Baiya' (een uitstekende popsingle) was een goeie opener, 'Freedom found' en 'Atlas' overtuigden al helemaal, en ook 'Don't let the dreamers take you away', hoewel op zich een heel erg melig nummer, bijna Take That-achtig, werd live een echte bom (of toch zeker het tweede deel ervan). Enkel 'Memeo' wist ons iets minder te overtuigen.

Delphic heeft hét nu eenmaal. Klassieke optredens in de vorm van 'liedje spelen zoals het klinkt op de cd-applaus-pauze-volgend liedje spelen dat ongeveer net zo klinkt als op cd-applaus-pauze-...' zijn we eerlijk gezegd een beetje beu, maar Delphic blijft elke keer verrassen, en houdt zich absoluut niet aan deze vastgeroeste structuur. Elk optreden opnieuw andere versies van de liedjes, die dikwijls op heel toffe en originele manier aan elkaar gemixt worden, en sowieso, in vergelijking met de albumversies, echt heel goeie en dansbare live-uitvoeringen. Maar weinig bands die live voor zo'n meerwaarde zorgen, volgens ons echt wel één van de beste en vooral ook meest onderschatte live-bands momenteel, iets waar ongeveer iedereen die er gisteren bij was het wel mee eens zal zijn, te meten aan het grote enthousiasme bij het publiek tijdens en na het optreden.

Ondanks het feit dat de nieuwe nummers niet al te veel moesten onderdoen, waren het zoals verwacht wel de usual suspects als 'Clarion call', 'This momentary', 'Doubt' (inclusief geweldig opgebouwde a-e-a-o--u-... opbouw, en uiteraard ook inclusief de geniale gitaarriedeltjes in de bridge), 'Counterpoint' en het alles verwoestende 'Acolyte' (live nog steeds een echte knaller!) die voor de hoogtepunten van de avond zorgden. Allemaal even briljant aan elkaar gemixt, en nog geweldiger uitgevoerd.

Na het optreden voelden we ons alleszins heel erg gerustgesteld. Ook al is het nieuwe album dan wel heel wat minder dan het debuut, Delphic heeft nog steeds de gave om de liedjes live enorm veel bij te brengen, en blijft nog steeds één van onze favoriete live-bands, en één van de weinigen die we nooit beu geraken. Qua podiumprestatie is de groep zelfs nog gegroeid, alles gaat zo mogelijk nog vlotter dan vroeger, en vooral ook de stem van James Cook is er een pak zuiverder en betrouwbaarder op geworden. Wat ons betreft zou de groep niet misstaan als afsluiter in de marquee op een festival als Rock Werchter, maar goed, aan de onterecht lage opkomst gisteren te zien is lang niet iedereen het daarmee eens. Maar toch, het is zo'n goede live-band, we hopen dat Chockri hen nog niet uit het oog verloren is, want we zijn er zeker van dat ze de Club of de Marquee op Pukkelpop helemaal kunnen plat spelen.

Setlist:

Baiya
Halcyon
Freedom found
Memeo
Clarion call
Don't let the dreamers take you away
Red lights
This Momentary
Doubt
Atlas
Counterpoint
Acolyte 

 

Corneel