Het is nog niet vaak voorgekomen dat we eigenlijk meer uitkeken naar
het voorprogramma dan de hoofdact, maar gisterenavond was dat eigenlijk wel het
geval. Niet dat we tegen ons goesting naar Poliça
gingen kijken. De band rond Channy
Leaneagh heeft met hun tweede plaat een bommetje op de wereld los gelaten
dat het niveau van hun debuut makkelijk overstijgt. De enige reden dat we
zoveel meer uitkeken naar het voorprogramma, is omdat het de geweldige formatie
Marijuana Deathsquads was. We zijn Poliça dus zeker dankbaar dat ze deze
topband meenamen op tour.
Beginnen deden we dus met Marijuana Deathsquads. In tegenstelling
tot wat u denkt, is dit geen Jamaicaanse metalband of iets in die aard. Het is
echter wel de electro-noise formatie rond Ryan
Olson, het achter de schermen brein van Poliça.
Begin dit jaar brachten ze een geweldig album genaamd Oh My Sexy Lord uit en naar aanleiding daarvan een eerste tour door
Europa. Duidelijk is wel dat de heer Olson,
net als bij Poliça, fan is van
vervormde stemmen.
Live brengen de mannen hun eerder
experimentele songs met twee drums en veel beats en bliepjes. U kan dus al
raden dat er zo geheid een feestje ontstaat. Dansbaar, zonder gratuit met beats
te strooien, is wat wij graag hebben, dus het was echt genieten. Zeker de
geweldige single Ewok Sadness was
live ook heel leuk. Het enige minpunt was dat het mij deed denken aan Robyn en meer bepaald aan haar song Dancing On My Own. Ik stond op de eerste
rij dus zag zeker niet alles, maar mij leek dit de perfecte kans voor een
feestje dat er nu niet was. Herkansing hopelijk een volgende keer in een
kleiner zaaltje met hun als headliner (De zanger zei dat gingen proberen voor
dit najaar, toen ik het hem vroeg).
Dan was het tijd voor Poliça om de AB met hun duistere klanken
volledig te beheksen. Zangeres Channy
Leaneagh klonk voor de gelegenheid niet alleen als een duister elfje, zo
zag ze er ook uit. Met de deur in huis vallen is wat ze dan deden, want openen
deden ze met mijn persoonlijke favoriet Spiling
Lines. De nieuwste single van het tweede plaat overtuigd live zeker zoveel
als op plaat. De angst zat er bij mij dan ook in dat het dan wat in elkaar zou
zakken, maar snel lieten Channy, de
bassist en de twee drummers merken dat deze angst ongegrond was.
Ook de rest van de set, waarbij
er gegrasduind werd door beide platen, bleef de sfeer van duistere schoonheid
hangen in de AB. Singles als Chain My Name, Dark Star, Lay Your Cards Down en Tiff werden perfect
geweven tussen sterkere albumtracks als Amongster
en Very Cruel. Deze laatste zorgde
voor in het begin van de set voor een tweede hoogtepunt. Ook Tiff overtuigde volledig, waarbij ze
bewezen dat ze Justin Vernon niet nodig hebben om een
mooie versie neer te zetten. Ook single Chain
My Name was zeker een hoogtepunt.
Zoals je misschien al merkt, leek
voor ons vooral tweede album Shulamith
voor hoogtepunten te zorgen. De tracks van Give
You The Ghost vielen zeker niet negatief uit, als je bijvoorbeeld kijkt
naar de mooie versies van Amongster
en Dark Star. Het tweede album heeft
ons gewoon meer weten te overtuigen. De Set werd afgesloten met een mooie combinatie
van tweeluik I Need $/So Leave en Wandering Star. Als toegift volgde er
nog een prachtige versie van Leading To
Death met enkel zang en bas, gevolgd door een cover van Lesley Gore’s You Don’t Own Me die het origineel gemakkelijk oversteeg.
Verrassend goed en betoverend
ondanks de duistere sfeer, zo kan je dit optreden van Poliça. best omschrijven. Zowel Poliça
als Marijuana Deathsquad meer dan
aanraders. Hou u in het vervolg dus zeker niet in als Channy en haar bende ergens ten velde spelen en we verwachten
jullie allemaal in opperste feeststemming in een klein zaaltje bij het
hopelijke optreden van Marijuana
Deathsquads.
Aroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten